ЭСКИ ЎЗБЕК АДАБИЙ ТИЛИНИНГ РАВНАҚИДА АЛИШЕР НАВОИЙНИНГ ТУТГАН ЎРНИ

Эгамова Шохида  Джалиловна; Суханбердиева Ситора  Санжар қизи

ЭСКИ ЎЗБЕК АДАБИЙ ТИЛИНИНГ РАВНАҚИДА АЛИШЕР НАВОИЙНИНГ ТУТГАН ЎРНИ

Authors

Эгамова Шохида Джалиловна Низомий номидаги ТДПУ доценти, ф.ф.н.
Суханбердиева Ситора Санжар қизи Ўзбек тили ва адабиёти таълим йўналиши талабаси

Keywords:

Алишер Навоий, қадимги туркий тил, эски туркий тил, эски ўзбек адабий тили, миллий тил, форсча-тожикча сўзлар, арабча сўзлар, турк, чиғатой лафзи, ДТС.

Abstract

Ушбу мақолада эски ўзбек адабий тилининг равнақига ўзининг беназир хизматини қўшган Алишер Навоий асарларининг тили ва услуби хусусида сўз боради. Унинг нодир асари саналмиш “Муҳокаматул-луғатайн” ва унда берилган 100 (99) та феълнинг ДТСга қиёсланган ҳолдаги таҳлили келтирилган.

References

Абдураҳмонов Н. Қадимги туркий тил. -Тошкент: Ўқитувчи, 1982. -157б.

Абдураҳмонов Ғ., Шукуров Ш. Ўзбек тилининг тарихий грамматикаси. -Тошкент: Ўқитувчи, 1973. -316 б.

Абдураҳмонов Ғ., Рустамов А. Қадимги туркий тил. -Тошкент: Ўқитувчи, 1982. -168 б.

Абдураҳмонов Ғ., Рустамов А. Навоий тилининг грамматик хусусиятлари. -Тошкент: Фан, 1984. -159 б.

Алишер Навоий. Муҳокаматул-луғатайн. Ўн тўртинчи том. -Тошкент, 1967.

Нафасов Т. Алишер Навоий-қиёсий тилшунослик асосчиси // Улуғ Алишер Навоий. –Қарши, 2000.

Нурмонов А., Маҳмудов Н. Ўзбек тилшунослиги тарихи. I-қисм. –Тошкент, 2000.

Юсупов М. Типы изафетных конструкций в произвидениях Алишера Навои: Автореф. дис. ... канд. филол. наук. -Ташкент, 1984. -20 б.

ЭСКИ ЎЗБЕК АДАБИЙ ТИЛИНИНГ РАВНАҚИДА АЛИШЕР НАВОИЙНИНГ ТУТГАН ЎРНИ